Beautiful Thailand
Door: Paulien Wijermars
Blijf op de hoogte en volg Paulien
27 Februari 2015 | Thailand, Ayutthaya
Twee weken ‘backpacken’ in mijn eentje.. ga ik dat leuk vinden?? Geen idee, maar als je het niet probeert dan weet je het nooit. En met dat idee stapte ik dus in het vliegtuig naar Thailand. Het land van de glimlach zoals ze ook wel zeggen.
Terwijl ik dit schrijf is het vrijdag en ben ik dus een week ‘alleen’ op pad en tot nu toe vind ik het geweldig! Ik maak zoveel mee en ontmoet heel veel nieuwe mensen. Ik zal weer proberen een ‘korte’ samenvatting te maken van alle belevenissen hier. Want in Bangkok begon het al meteen goed...
De vliegreis naar Bangkok ging prima. Ik had een nachtvlucht en had gehoopt onderweg nog een beetje te kunnen slapen, maar er zat een Griek naast me die het toch wel heel leuk vond om met in zijn ogen een ‘mooie’ blonde vrouw te kletsen, dus ja daar ging mijn nachtrust, haha! Ook vanaf het vliegveld naar mijn hostel ging het prima, eerst met de Skytrain en daarna met de taxi. Natuurlijk netjes gevraagd of de bestuurder de meter aan wilde zetten en dat deed hij keurig, geen vuiltje aan de lucht (behalve de smog dan!!)
Om 8.00 uur aangekomen in mijn hostel waar bleek dat ik pas kon inchecken vanaf 14.00 uur, oeps dacht dat ik wel even een uurtje of twee kon gaan liggen.. Niet dus! Nou dan maar de stad in.
Ik zat met mijn hostel mooi centraal gelegen bij Khao San road (de beruste backpackerswijk) en andere ‘toeristische plekken’. Dus ja, ik heb geprobeerd me als ‘reiziger’ door te stad te verplaatsen en niet teveel als ‘toerist’, zover dat lukt met die enorme camera van mij.. haha!
Ik ben via Sanam Luang (park) naar Wat Phra Kaew en het Grand Palace gelopen. Wat Phra Kaeo (Tempel van de Gouden Boeddha) en het aangrenzende Grand Palace worden beschouwd als de mooiste bezienswaardigheden in Thailand en een van de grootste wonderen in Azië. De tempel en het paleis waren prachtig. Van de vloeren tot het plafond werkelijk waar alles is versierd met de meest uiteenlopende figuren, symbolen maar vooral kleuren en schitteringen. Dit kleurenspectakel gecombineerd met mooie tuinen maakte het wel erg bijzonder om te zien.
Toen kwam de stunt die hopelijk iedere ‘reiziger’ een keertje heeft meegemaakt.. nou ja in ieder geval ik voelde me wel een ‘ei’! Ik wilde naar Wat Pho een tempel dichtbij gelegen bij de tempel en het paleis. Dus dat kon te voet.. toen werd ik aangehouden door een Thai die mij wist te vertellen dat Wat Pho die dag niet geopend was.. ‘Oké’.. maar hij wist nog wel wat anders leuks een tochtje met de boot over de rivier (de klongs) zijn de zijstraten van de grote rivier. ‘Prima’ wilde ik toch nog doen! Dus opeens zat ik in een tuctuc, daarna in mijn eentje in de boot en dacht ik... ‘Mhms, best vreemd en achteraf dacht ik best duur’!! Maar goed, toen was het kwaad al geschiet en zat ik gevangen op het water.. haha.. Ik moet erbij zeggen dat ik wel heel erg genoten heb van de tocht op het water en dat ik het gevoel had mee te doen aan ‘Wie is de mol’. En ja, in zekere zin heb ik ook meegedaan aan ‘Wie is de mol’ alleen heeft het voor de MOL goed uitgepakt en niet voor mij, want er is geld uit ‘de’ pot gehaald! Tsja, een leer voor de volgende keer. Ik met mijn mooie blauw goed gelovende ogen, moet dus niet alle ‘donker bruine ogen hier geloven’ maar eerst even nadenken voordat ik ergens ja op zeg! Een ‘ei’ stoot zich niet zo vaak aan dezelfde steen geloof ik (hoop ik)..
Weer aan wal dacht ik, en nu.. dus beetje rond struinen in het gebied waar ik was en dacht, ik ga toch eens kijken of Wat Pho echt gesloten is, want ergens had ik al het gevoel dat dit dus ook niet klopte.. en wat bleek, ik kon gewoon naar binnen. Er stond zelfs bij ‘dagelijks geopend’! Tsja, nou dan maar naar binnen. Wat Pho is het oudste en grootste tempelcomplex in Bangkok met een zeer beroemde bewoner, namelijk een gouden Liggende Boeddha van 46 meter lang. Ook weer indrukwekkend om te zien..
In het hostel nog met mijn kamergenoten gekletst, omdat ik dacht misschien wel de volgende dag met hun te kunnen optrekken. Helaas voor mij bleken ze die nacht weer terug te vliegen naar huis. Dus maandag ochtend weer plannen gemaakt voor die dag. Ergens wilde ik weer niet de hele dag alleen rondslenteren maar aan de andere kans was er nog zoveel wat ik wilde zien. Maar dan wel lekker relaxt en op mijn eigen tempo.
Dat heb ik dus gedaan ik heb rond gewandeld in de buurt van Dusit park, hier is een erg mooie tempel te zien en bevind zich onder meer het kantoor van de Thaise eerste minister. Ook is hier een dierentuin die je kunt bezichtigen voor 1 euro, dit maar even gedaan. Was leuk maar niet heel bijzonder. Wel grappig dat er heel veel schoolklassen rond liepen. Allemaal Thaise kinderen die hand in hand in lange rijen achter hun lerares aanslenteren en ‘verrukt’ zijn bij het zien van een giraffe of ander dier.
Daarna naar Mahbonkrong geweest, dit is één van de grotere shoppingcentra van Bangkok waar per dag meer dan 100.000 mensen komen. Hier vooral lekker rond gesnuffeld, ik wilde beslist niks kopen, want die backpack van mij is nu al te zwaar! Maar het is een waar paradijs voor de shopaholic onder ons.
Dinsdag op weg naar Kanchanaburi. Deze plek is vooral beroemd vanwege de beruchte Birmaspoorlijn, ook wel dodenspoorlijn genoemd. In Kanchanaburi is een brug die een belangrijk monument is voor Azië. Tijdens de Tweede Wereldoorlog controleerde de Japanners grote delen van Azië, waaronder Thailand en Birma (Myanmar). Door het aanleggen van een spoorlijn dwars door de jungle van Thailand wilden ze een snelle verbinding maken met Birma om de troepen sneller te bevoorraden. Gevangen genomen geallieerde soldaten werden gebruikt om deze spoorlijn te bouwen. Bij de bouw van deze spoorlijn gingen 100.000 levens verloren, voornamelijk bij de bouw van de brug vielen veel doden. Hieronder waren ook veel Nederlanders.
Ik heb dinsdag besteed aan het zien van de brug, het bezoeken van de musea en ben naar de begraafplaats geweest waar veel mannen begraven liggen die aan de spoorlijn mee hebben geholpen. Al met al een erg indrukwekkend gebeuren met een bijzonder verhaal uit de geschiedenis.
Woensdag vroeg vertrokken naar het Erawan national park ongeveer 1,5 uur rijden van Kanchanaburi. Hier is een waterval met zeven verschillende levels die ik graag wilde zien. In de bus ernaar toe veel mensen ontmoet maar uiteindelijk met Ali (19) en haar oma (73) uit Canada samen de watervallen beklommen. Wat een fantastisch mooie omgeving en wat een leuk gezelschap. Echt respect voor die oma die toch maar even al die levels heeft beklommen en wat niet alleen maar makkelijke trappetjes waren maar ook echt wel veel gladde stenen en veel omgevallen bomen, een heel geklauter dus. Bij de meeste levels kun je zwemmen en dit wordt dan ook massaal gedaan door de lokale bevolking maar ook door de toeristen. Ook zijn er veel vissen te vinden, van hele kleintjes tot hele grote en als je je voeten in het water doet krijg je een gratis ‘Dr Fisch’ behandeling! Leuk behalve dat het enorm gekietel en er soms ook wel hele grote vissen op afkomen een unieke ervaring en nog gratis ook..haha.
Dinsdag einde van de dag was mijn plan om van Kanchanaburi naar Ayutthaya te reizen, dus weer met de bus. Die zou om 16.00 vertrekken waarna ik in Suphanburi een overstap kon maken naar Ayutthaya.. Nou dat bleek hem al vrij snel niet helemaal te gaan worden. De bus vertrok namelijk pas om 17.30 waardoor ik de overstap niet meer kon halen. Maar ach, we hebben ondertussen al aardig geleerd om flexibel te zijn en gewoon te kijken tot hoever je komt.. De bus opzich was wel een hele ervaring. Ik was blij dat ik vroeg was en dus een plekje had om te zitten. Werkelijk waar op een gegeven moment kon ik geen bus of omgeving meer zien, maar zag ik alleen maar mensen. Iedereen werd namelijk letterlijk in het gangpad op elkaar gepakt, het leek wel het spelletje ‘tetris’ waarbij precies alle puzzelstukjes in elkaar passen. Wat hier wel heel attent is is dat de bus werkelijk waar op elke gewenste plek stopt zodat er mensen kunnen uitstappen maar dan dus ook weer in kunnen stappen. Jullie raden al wel dat we daardoor waarschijnlijk wel 50x gestopt zijn.
Uiteindelijk dus in Suphanburi aangekomen en daar samen met twee andere ‘gestrande’ reizigers een hostel geboekt en wat gegeten. Niks geen bijzonders maar prima om de nacht door te brengen.
Donderdag weer een poging gedaan om naar Ayutthaya te gaan, dit ging prima. Onderweg kwamen we nog een controle post van de politie tegen en moesten we dus opeens allemaal de gordel omdoen.. prima! We werden niet gecontroleerd, dus niks aan de hand. Wat grappig was om de zien hoe paniekerig onze chauffeur was bij het idee dat wij geen gordels omhadden en hij zelf ook niet, maar op hetzelfde moment zag ik buiten een jeep langskomen met allemaal mensen achterin de laadbak.. Tsja, dat mag dan wel?.. Zitten ook geen gordels in toch!.. haha
Mijn hostel is echt de meest fantastische plek wat ik heb gezien tot nu toe. Allemaal leuke vrolijke kleuren en paraplu’s die aan het plafond hangen. Er is ook nog een hoekje waar je lekker koffie en thee met koekjes kunt eten.. Dus ja ik voel me hier wel ‘thuis’ en het is helemaal gezellig omdat ik Danielle een andere Nederlandse heb ontmoet waarmee ik meteen de stad heb verkend. We zijn naar Baan Hollanda geweest. Dit museum is een cadeau van het Nederlandse volk aan Thailand ter gelegenheid van 400 jaar vriendschap tussen Nederland en Thailand. Het informatiecentrum geeft inzicht in de gedeelde geschiedenis zoals de VOC periode vanaf 1604, toen Siam handel begon te drijven met Nederland. Erg leuk om te zien en vooral gezellig om dat samen met een andere Nederlandse te doen. In het restaurant waren zelfs stroopwafels, bitterballen en andere typisch Hollandse dingen te koop!
Ayutthaya was meer dan 400 jaar de hoofdstad van Thailand. Daarmee was het één van de belangrijkste steden in Azië. Overal in de stad zijn prachtige tempels en Boeddhabeelden te zien uit deze tijd. In 1767 werd de stad grotendeels verwoest door het Birmese leger waardoor veel tempels zijn vernield. Maar de ruïnes zijn nog steeds meer dan de moeite waard om te bezichtigen. En laat toevallig Ali en haar oma ook in Ayutthaya zijn, dus hebben we via social media even contact gezocht en dus uiteindelijk samen deze tempels bezichtigd. Het is zo leuk om te ervaren hoe snel je hier vrienden maakt en hoe gemakkelijk die contacten verlopen en je dus de volgende dag weer samen afspreekt om wat leuks te gaan doen.
Nu is het vrijdagmorgen en stap ik over een uurtje in de bus richting Sukhothai, dit lag al in mijn planning en Danielle die ik hier dus gisteren heb ontmoet heeft besloten met mij mee te gaan! Dus ja, dat wordt gezellig samen vijf uur in de bus zitten en daarna deze mooie stad bezichtigen. Sukhothai is ook een ‘oude’ tempelstad die op de UNESCO werelderfgoedlijst staat dus ik ben benieuwd. Ik heb er in ieder geval heel veel zin in.
Na Sukhothai reis ik door naar Chiang Mai waar ik waarschijnlijk weer een aantal reizigers ga ontmoeten die ik in Bangkok heb leren kennen. Het is dus een gezellige bedoeling van allemaal mensen om me heen die verbonden zijn via allerlei leuke routes die worden afgelegd in Thailand. Ik geniet enorm van de ervaringen die ik hier op doe en de mensen die ik leer kennen. Het leggen van contact gaat zo veel makkelijker dan ik had verwacht. De eerste dagen was dat nog een beetje zoeken toen ik in het grote Bangkok zat, maar daarna ben ik eigenlijk niet meer alleen geweest. Dus mijn ‘angst’ vooraf of ik dit wel leuk zou gaan vinden en of dit wel ‘mijn ding’ zou zijn.. Nou ik kan jullie verzekeren dat is het zeker!! Ik hoop nog veel meer te gaan zien in de aankomende week en mensen te ontmoeten, dus ga nog even verder met genieten en alles in me op nemen.
Liefs Paulien
Terwijl ik dit schrijf is het vrijdag en ben ik dus een week ‘alleen’ op pad en tot nu toe vind ik het geweldig! Ik maak zoveel mee en ontmoet heel veel nieuwe mensen. Ik zal weer proberen een ‘korte’ samenvatting te maken van alle belevenissen hier. Want in Bangkok begon het al meteen goed...
De vliegreis naar Bangkok ging prima. Ik had een nachtvlucht en had gehoopt onderweg nog een beetje te kunnen slapen, maar er zat een Griek naast me die het toch wel heel leuk vond om met in zijn ogen een ‘mooie’ blonde vrouw te kletsen, dus ja daar ging mijn nachtrust, haha! Ook vanaf het vliegveld naar mijn hostel ging het prima, eerst met de Skytrain en daarna met de taxi. Natuurlijk netjes gevraagd of de bestuurder de meter aan wilde zetten en dat deed hij keurig, geen vuiltje aan de lucht (behalve de smog dan!!)
Om 8.00 uur aangekomen in mijn hostel waar bleek dat ik pas kon inchecken vanaf 14.00 uur, oeps dacht dat ik wel even een uurtje of twee kon gaan liggen.. Niet dus! Nou dan maar de stad in.
Ik zat met mijn hostel mooi centraal gelegen bij Khao San road (de beruste backpackerswijk) en andere ‘toeristische plekken’. Dus ja, ik heb geprobeerd me als ‘reiziger’ door te stad te verplaatsen en niet teveel als ‘toerist’, zover dat lukt met die enorme camera van mij.. haha!
Ik ben via Sanam Luang (park) naar Wat Phra Kaew en het Grand Palace gelopen. Wat Phra Kaeo (Tempel van de Gouden Boeddha) en het aangrenzende Grand Palace worden beschouwd als de mooiste bezienswaardigheden in Thailand en een van de grootste wonderen in Azië. De tempel en het paleis waren prachtig. Van de vloeren tot het plafond werkelijk waar alles is versierd met de meest uiteenlopende figuren, symbolen maar vooral kleuren en schitteringen. Dit kleurenspectakel gecombineerd met mooie tuinen maakte het wel erg bijzonder om te zien.
Toen kwam de stunt die hopelijk iedere ‘reiziger’ een keertje heeft meegemaakt.. nou ja in ieder geval ik voelde me wel een ‘ei’! Ik wilde naar Wat Pho een tempel dichtbij gelegen bij de tempel en het paleis. Dus dat kon te voet.. toen werd ik aangehouden door een Thai die mij wist te vertellen dat Wat Pho die dag niet geopend was.. ‘Oké’.. maar hij wist nog wel wat anders leuks een tochtje met de boot over de rivier (de klongs) zijn de zijstraten van de grote rivier. ‘Prima’ wilde ik toch nog doen! Dus opeens zat ik in een tuctuc, daarna in mijn eentje in de boot en dacht ik... ‘Mhms, best vreemd en achteraf dacht ik best duur’!! Maar goed, toen was het kwaad al geschiet en zat ik gevangen op het water.. haha.. Ik moet erbij zeggen dat ik wel heel erg genoten heb van de tocht op het water en dat ik het gevoel had mee te doen aan ‘Wie is de mol’. En ja, in zekere zin heb ik ook meegedaan aan ‘Wie is de mol’ alleen heeft het voor de MOL goed uitgepakt en niet voor mij, want er is geld uit ‘de’ pot gehaald! Tsja, een leer voor de volgende keer. Ik met mijn mooie blauw goed gelovende ogen, moet dus niet alle ‘donker bruine ogen hier geloven’ maar eerst even nadenken voordat ik ergens ja op zeg! Een ‘ei’ stoot zich niet zo vaak aan dezelfde steen geloof ik (hoop ik)..
Weer aan wal dacht ik, en nu.. dus beetje rond struinen in het gebied waar ik was en dacht, ik ga toch eens kijken of Wat Pho echt gesloten is, want ergens had ik al het gevoel dat dit dus ook niet klopte.. en wat bleek, ik kon gewoon naar binnen. Er stond zelfs bij ‘dagelijks geopend’! Tsja, nou dan maar naar binnen. Wat Pho is het oudste en grootste tempelcomplex in Bangkok met een zeer beroemde bewoner, namelijk een gouden Liggende Boeddha van 46 meter lang. Ook weer indrukwekkend om te zien..
In het hostel nog met mijn kamergenoten gekletst, omdat ik dacht misschien wel de volgende dag met hun te kunnen optrekken. Helaas voor mij bleken ze die nacht weer terug te vliegen naar huis. Dus maandag ochtend weer plannen gemaakt voor die dag. Ergens wilde ik weer niet de hele dag alleen rondslenteren maar aan de andere kans was er nog zoveel wat ik wilde zien. Maar dan wel lekker relaxt en op mijn eigen tempo.
Dat heb ik dus gedaan ik heb rond gewandeld in de buurt van Dusit park, hier is een erg mooie tempel te zien en bevind zich onder meer het kantoor van de Thaise eerste minister. Ook is hier een dierentuin die je kunt bezichtigen voor 1 euro, dit maar even gedaan. Was leuk maar niet heel bijzonder. Wel grappig dat er heel veel schoolklassen rond liepen. Allemaal Thaise kinderen die hand in hand in lange rijen achter hun lerares aanslenteren en ‘verrukt’ zijn bij het zien van een giraffe of ander dier.
Daarna naar Mahbonkrong geweest, dit is één van de grotere shoppingcentra van Bangkok waar per dag meer dan 100.000 mensen komen. Hier vooral lekker rond gesnuffeld, ik wilde beslist niks kopen, want die backpack van mij is nu al te zwaar! Maar het is een waar paradijs voor de shopaholic onder ons.
Dinsdag op weg naar Kanchanaburi. Deze plek is vooral beroemd vanwege de beruchte Birmaspoorlijn, ook wel dodenspoorlijn genoemd. In Kanchanaburi is een brug die een belangrijk monument is voor Azië. Tijdens de Tweede Wereldoorlog controleerde de Japanners grote delen van Azië, waaronder Thailand en Birma (Myanmar). Door het aanleggen van een spoorlijn dwars door de jungle van Thailand wilden ze een snelle verbinding maken met Birma om de troepen sneller te bevoorraden. Gevangen genomen geallieerde soldaten werden gebruikt om deze spoorlijn te bouwen. Bij de bouw van deze spoorlijn gingen 100.000 levens verloren, voornamelijk bij de bouw van de brug vielen veel doden. Hieronder waren ook veel Nederlanders.
Ik heb dinsdag besteed aan het zien van de brug, het bezoeken van de musea en ben naar de begraafplaats geweest waar veel mannen begraven liggen die aan de spoorlijn mee hebben geholpen. Al met al een erg indrukwekkend gebeuren met een bijzonder verhaal uit de geschiedenis.
Woensdag vroeg vertrokken naar het Erawan national park ongeveer 1,5 uur rijden van Kanchanaburi. Hier is een waterval met zeven verschillende levels die ik graag wilde zien. In de bus ernaar toe veel mensen ontmoet maar uiteindelijk met Ali (19) en haar oma (73) uit Canada samen de watervallen beklommen. Wat een fantastisch mooie omgeving en wat een leuk gezelschap. Echt respect voor die oma die toch maar even al die levels heeft beklommen en wat niet alleen maar makkelijke trappetjes waren maar ook echt wel veel gladde stenen en veel omgevallen bomen, een heel geklauter dus. Bij de meeste levels kun je zwemmen en dit wordt dan ook massaal gedaan door de lokale bevolking maar ook door de toeristen. Ook zijn er veel vissen te vinden, van hele kleintjes tot hele grote en als je je voeten in het water doet krijg je een gratis ‘Dr Fisch’ behandeling! Leuk behalve dat het enorm gekietel en er soms ook wel hele grote vissen op afkomen een unieke ervaring en nog gratis ook..haha.
Dinsdag einde van de dag was mijn plan om van Kanchanaburi naar Ayutthaya te reizen, dus weer met de bus. Die zou om 16.00 vertrekken waarna ik in Suphanburi een overstap kon maken naar Ayutthaya.. Nou dat bleek hem al vrij snel niet helemaal te gaan worden. De bus vertrok namelijk pas om 17.30 waardoor ik de overstap niet meer kon halen. Maar ach, we hebben ondertussen al aardig geleerd om flexibel te zijn en gewoon te kijken tot hoever je komt.. De bus opzich was wel een hele ervaring. Ik was blij dat ik vroeg was en dus een plekje had om te zitten. Werkelijk waar op een gegeven moment kon ik geen bus of omgeving meer zien, maar zag ik alleen maar mensen. Iedereen werd namelijk letterlijk in het gangpad op elkaar gepakt, het leek wel het spelletje ‘tetris’ waarbij precies alle puzzelstukjes in elkaar passen. Wat hier wel heel attent is is dat de bus werkelijk waar op elke gewenste plek stopt zodat er mensen kunnen uitstappen maar dan dus ook weer in kunnen stappen. Jullie raden al wel dat we daardoor waarschijnlijk wel 50x gestopt zijn.
Uiteindelijk dus in Suphanburi aangekomen en daar samen met twee andere ‘gestrande’ reizigers een hostel geboekt en wat gegeten. Niks geen bijzonders maar prima om de nacht door te brengen.
Donderdag weer een poging gedaan om naar Ayutthaya te gaan, dit ging prima. Onderweg kwamen we nog een controle post van de politie tegen en moesten we dus opeens allemaal de gordel omdoen.. prima! We werden niet gecontroleerd, dus niks aan de hand. Wat grappig was om de zien hoe paniekerig onze chauffeur was bij het idee dat wij geen gordels omhadden en hij zelf ook niet, maar op hetzelfde moment zag ik buiten een jeep langskomen met allemaal mensen achterin de laadbak.. Tsja, dat mag dan wel?.. Zitten ook geen gordels in toch!.. haha
Mijn hostel is echt de meest fantastische plek wat ik heb gezien tot nu toe. Allemaal leuke vrolijke kleuren en paraplu’s die aan het plafond hangen. Er is ook nog een hoekje waar je lekker koffie en thee met koekjes kunt eten.. Dus ja ik voel me hier wel ‘thuis’ en het is helemaal gezellig omdat ik Danielle een andere Nederlandse heb ontmoet waarmee ik meteen de stad heb verkend. We zijn naar Baan Hollanda geweest. Dit museum is een cadeau van het Nederlandse volk aan Thailand ter gelegenheid van 400 jaar vriendschap tussen Nederland en Thailand. Het informatiecentrum geeft inzicht in de gedeelde geschiedenis zoals de VOC periode vanaf 1604, toen Siam handel begon te drijven met Nederland. Erg leuk om te zien en vooral gezellig om dat samen met een andere Nederlandse te doen. In het restaurant waren zelfs stroopwafels, bitterballen en andere typisch Hollandse dingen te koop!
Ayutthaya was meer dan 400 jaar de hoofdstad van Thailand. Daarmee was het één van de belangrijkste steden in Azië. Overal in de stad zijn prachtige tempels en Boeddhabeelden te zien uit deze tijd. In 1767 werd de stad grotendeels verwoest door het Birmese leger waardoor veel tempels zijn vernield. Maar de ruïnes zijn nog steeds meer dan de moeite waard om te bezichtigen. En laat toevallig Ali en haar oma ook in Ayutthaya zijn, dus hebben we via social media even contact gezocht en dus uiteindelijk samen deze tempels bezichtigd. Het is zo leuk om te ervaren hoe snel je hier vrienden maakt en hoe gemakkelijk die contacten verlopen en je dus de volgende dag weer samen afspreekt om wat leuks te gaan doen.
Nu is het vrijdagmorgen en stap ik over een uurtje in de bus richting Sukhothai, dit lag al in mijn planning en Danielle die ik hier dus gisteren heb ontmoet heeft besloten met mij mee te gaan! Dus ja, dat wordt gezellig samen vijf uur in de bus zitten en daarna deze mooie stad bezichtigen. Sukhothai is ook een ‘oude’ tempelstad die op de UNESCO werelderfgoedlijst staat dus ik ben benieuwd. Ik heb er in ieder geval heel veel zin in.
Na Sukhothai reis ik door naar Chiang Mai waar ik waarschijnlijk weer een aantal reizigers ga ontmoeten die ik in Bangkok heb leren kennen. Het is dus een gezellige bedoeling van allemaal mensen om me heen die verbonden zijn via allerlei leuke routes die worden afgelegd in Thailand. Ik geniet enorm van de ervaringen die ik hier op doe en de mensen die ik leer kennen. Het leggen van contact gaat zo veel makkelijker dan ik had verwacht. De eerste dagen was dat nog een beetje zoeken toen ik in het grote Bangkok zat, maar daarna ben ik eigenlijk niet meer alleen geweest. Dus mijn ‘angst’ vooraf of ik dit wel leuk zou gaan vinden en of dit wel ‘mijn ding’ zou zijn.. Nou ik kan jullie verzekeren dat is het zeker!! Ik hoop nog veel meer te gaan zien in de aankomende week en mensen te ontmoeten, dus ga nog even verder met genieten en alles in me op nemen.
Liefs Paulien
-
27 Februari 2015 - 06:16
Angela:
Hoi Paulien, met de blauwe ogen:),
na het lezen van je super leuke verslag met de mooie foto's leer ik
Thailand ook een beetje kennen.
Geniet van je laatste week.
Liefs Angela. -
27 Februari 2015 - 07:10
Esther :
Wauwww wat spannend, maar oo oh wat leuk!!
Geniet er nog maar lekker van
Groetjes Esther -
27 Februari 2015 - 07:51
Danielle:
Hoi Paulien,
Wat had ik graag de Danielle uit dit verhaal willen zijn, want je maakt wat mee daar!
Geniet van de laatste week, want jij - P.B Wijermars (Paulien de Backpacker) - gaat vast weer allemaal gave, bijzondere, mooie dingen beleven -
27 Februari 2015 - 08:40
Ceciel:
Ha Paulien,
Ping *mail van Paulien, ze heeft een nieuw reisverslag geplaatst*, dus snel gordijnen open, koffie zetten, iPad aan, en lezen maar! Inmiddels is de koffie op, breekt het zonnetje door en heb ik je verslag gelezen. Nice! Wederom prachtige dingen gezien dus en leuk gezelschap ontmoet! Fijn dat je het naar je zin hebt!
Nog een weekje en dan zit je gewoon weer in broekland! Das ook heel gezellig, maar dan begint het normale leven weer. Dus heb nog maar 1 tip voor je: geniet, geniet, geniet!
Liefs Ceciel -
27 Februari 2015 - 08:50
Koen:
Leuk verslag paulien!! Veel reisplezier nog. Zo te lezen gaat dat wel lukken. -
27 Februari 2015 - 12:06
Marjatestroete:
Ha Paulien. Wat heb ik een bewondering voor jou.. Geweldig dat je dit hebt gedaan. Geniet nog een weekje. Liefs Marja -
27 Februari 2015 - 13:44
Ineke Jonkman:
Wat een prachtig verhaal Paulien.
Geniet van je laatste week.
groetjes Ineke -
27 Februari 2015 - 14:27
Mirella:
hey paulien
geweldig om dit alles te lezen en gaaf dat je dit allemaal meemaakt.
maar wat vliegt de tijd!
ga nog even heerlijk genieten van je laatste week en dan met een mega mooie ervaring terug op nederlands bodem, haha .
groetjes mirella -
27 Februari 2015 - 21:06
Harrie En Angela:
Dag lieve Paulien,
Je moet er echt voor gaan zitten om je reisverslag te gaan lezen .
Maar dat doen wij graag want het is net een spannend boek
Fijn dat je zo geniet en leuke ontmoetingen hebt ( mijn gevoel zegt dat je volgend jaar zo weer gaat , nu met je al ervaringen.)
Geniet nog de laatste week
veel liefs ,groetjes Harrie en Angela
-
28 Februari 2015 - 13:08
Willy:
Hoi Paulien,
Wat heerlijk allemaal. Heel leuk verslag. Dat smaakt naar meer.
liefs,
Wil -
28 Februari 2015 - 16:54
Anneke:
Wat super Paulien dat je het zo leuk hebt daar en een mooi reisverhaal. Geniet van je laatste week.
Groetjes uit Broekland.
-
01 Maart 2015 - 12:31
Marijke:
Dag Paulien,
Wat maak jij veel mooie dingen mee en wat een prachtige foto's. Wij printen elke week je verslag uit en doen dat in een map zodat de bewoners je reisverslagen ook kunnen lezen, zo hoef je straks niet meer alles uit te leggen.
Geniet nog even van al het moois en van je vrije tijd.
Tot gauw!
Groetjes uit Lemelerveld.
-
01 Maart 2015 - 20:46
Erna:
Lieve Paulien,
Wat heb ik weer enorm genoten van je mooie blog! Wauw, wauw, wauw!
Je ziet zoveel, leert enorm veel mensen kennen en het mooiste is dat je er zo enorm van geniet.. en wij genieten lekker mee.
Lieve Paulien geniet van de komende week!
Lieve groet Erna -
02 Maart 2015 - 10:53
Herma:
Lieve Paulien,
Wat maak jij veel mee zeg, erg leuk om het elke keer te lezen en dat je zo geniet erg fijn.
Geniet nog maar lekker van je laatste week wat gaat de tijd snel.
Lieve groetjes Herma. -
02 Maart 2015 - 12:04
Fredie Van Holst:
Hoi Paulien,
Wat ondernemend ben je en wat kun je gezellig schrijven. Je maakt heel wat mee.
groeten, Fredie van Holst -
02 Maart 2015 - 17:00
Marja:
Hey Paulien, het is altijd weer een feest om te lezen wat je nu weer hebt meegemaakt.
Geniet nog van de laatste dagen daar! Zal je verhalen nog gaan missen. Tot gauw.
dikke knuffel, Marja -
04 Maart 2015 - 16:19
Inge:
Lieve Paulien,
Wat een geweldig verhaal weer! Hartstikke leuk om te lezen en wat ben je weer een enorme ervaring rijker!
Geniet nog een paar dagen in het mooie Thailand, want voor je het weet sta je weer op Nederlandse bodem, ook wel fijn dat je weer terug komt hoor...
Groetjes en tot gauw,
Inge -
05 Maart 2015 - 02:51
Ans:
lieve Paulien,
Oh, wat kun je alles toch weer geweldig vertellen, zie al zo voor me hoe je op bepaalde situaties reageert.
SCHITEREND!
Geniet nog maar lekker deze laatste dagen en......gezellig dat je straks weer bij ons bent.
Pas goed op jezelf.
groetjes,
Ans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
