Totale chaos
Door: Paulien Wijermars
Blijf op de hoogte en volg Paulien
20 Januari 2015 | Sri Lanka, Kandy
Vanuit Kandy even een ‘kleine’ update over mijn verblijf tot nu toe! Ik weet eigenlijk niet zo goed waar te beginnen, maar laten we maar gewoon beginnen bij het begin. Misschien wel net zo makkelijk...
Zaterdag morgen door mijn moeder en Jolanda naar Schiphol gebracht en uitgezwaaid. Bij het inchecken van de bagage vergat ik al bijna mijn tasje met persoonlijke en erg belangrijke spullen (paspoort, medisch paspoort en portemonnee).. OEPS! En ‘dat’ moet alleen op reis.. maar gelukkig was er een aardige mevrouw die mij erop wees dat ik wat vergat. Zo kom je er dus ook achter dat je nooit ‘alleen’ bent! Na het inchecken van de bagage nog even wat gedronken met z’n 3en en toen maar door de douane gegaan, ik dacht dat moeten we niet te lang uitstellen, afscheid nemen moet toch een keer! Slik, een traan en nog een traan.. Dapper zijn, nog een paar keer omdraaien en zwaaien en dan het avontuur tegemoet.
Wat ze zeggen over alleen reizen, of misschien wat ik dacht.. dat valt heel erg mee! Gewoon goed kijken waar je heen moet, anders even vragen en dan het vliegtuig in. Het voordeel van een vliegtuig is dat je als je eenmaal aan boord bent je zeker weet dat je goed zit en je niet meer kunt overstappen totdat je weer geland bent.. Dus dan maar gewoon chillen en de tijd door zien te komen. De vlucht van Amsterdam naar Kuala Lumpur was eigenlijk wel relaxt, er zaten 3 Nederlanders bij mij in de buurt waar ik hele gesprekken mee heb gevoerd, dus die 13 uur vielen nog wel mee! Ik kreeg zelfs het compliment van hun dat ik er toch wel voor had gezorgd dat de vlucht niet zo lang duurde!. Haha, ja kletsen kan ik wel...
Ondertussen is de dag voorbij ‘gevlogen’ en gaan we over op de zondag, de overstap van Kuala Lumpur duurde 4 uur, maar gelukkig had ik wifi en ging de tijd nog wel redelijk snel. Op dit vliegveld moest ik nog even op zoek naar de juiste gate, maar via een Skytrain kwam ik er uiteindelijk!! Lopen, bordjes volgen in het Engels want van de Aziatische taal kan ik werkelijk waar niks maken..(het is heel mooi en krullerig maar daar houd het dan ook bij op)..
In Colombo eerst langs de immigratie, niks aan het handje.. weer een stempel erbij in mijn paspoort en daarna door naar de bagageband. Met tas en al bepakt en bezakt werd ik opgewacht door Mewan, hij is de assistent Manager van Work the World. Het was makkelijk om hem te vinden want beide hadden we een mooi blauw shirt aan van Work the world. Omdat er nog een andere student zou aankomen werd ik even in een hotel ‘gedropt’ waar ik me kon douchen, een dutje doen en contacten met thuis! Die douche was wel lekker na een lange vlucht en met de hitte in Colombo (35 graden)... een heerlijke verkoeling!
Rond 4 uur zijn we uiteindelijk van Colombo naar Kandy gereden, een rit van 3,5 uur! Mooie omgeving, maar de weg was ooooh zo hobbelig dat ik er een beetje misselijk van werd. Met de stop halverwege had ik dan ook niet zo’n zin in rijst (sowieso niet favoriet, heel fijn in Azië).. :) Even naar de wc, ohw ja.. das waar ook... een gat in de grond en geen toiletpapier!.. Oké, we gaan op de primitieve toer, ook goed! Wat ik me dan wel afvraag is hoe vrouwen in hun mooie sari dat dan wel gaan fixen! Blijft denk ik een raadsel.
Eenmaal aangekomen in het Work the world house de andere ontmoet en lekker gegeten, tas uitgepakt, nog even zitten en naar bed!
Maandag werden de nieuwe groep om 8 uur verwacht bij het ontbijt! Toast met suiker.. heerlijk, deden we in Afrika ook altijd! De nieuwe groep: Rubina, Hana en Kasuni uit Australië, Leanne uit Engeland, Liza uit Schotland en ikzelf! Haha. Na het ontbijt kregen we een briefing van Nandika (manager), met uitleg over de stad Kandy en het ziekenhuis. Daarna zijn we samen met Mewan naar Kandy gegaan voor een kleine oriëntatie (plek om te pinnen, de markt, de weg naar het ziekenhuis enz), toen lekker geluncht in een leuk restaurantje. Ik moet zeggen dat extra spicy food nog een beetje te spicy is voor mij.. haha! Misschien gaat dat over een paar weken beter. De rest van de dag niet heel veel meer gedaan... ’s avonds nog een drankje met de groep op het dak, met een fantastisch uitzicht... en een heerlijk frisse bries om de oren.. Lekker relaxt dus!
Vandaag voor het eerst naar het ziekenhuis gegaan! Ik kan niet anders dan dit omschrijven als totale chaos.. alleen de weg erheen was al een beleving, we gingen namelijk per tuktuk.. en niks of niemand stopt voor elkaar dus, goed vasthouden en vertrouwen dat je veilig overkomt is de enige manier van overleven! Maar ach, we waren toch op weg naar het ziekenhuis.. Nou daar wil je dus echt niet worden opgenomen. TOTALE CHAOS en ze noemen het daar nog georganiseerde chaos ook.. haha. Ach, als ze het systeem zelf maar snappen toch. Er liggen z’n 2000 patiënten in het ziekenhuis en er komen er dagelijks ongeveer 3500 in de kliniek. Echt overal waar je kijkt zijn patiënten te vinden, op de trap, in de gang op een matras of nog niet eens op een matras.. liggend, zittend, kruipen ga zo maar door. Er kwam een tuktuk aan met een vrouw die volgens mij, kon het niet zo heel goed zien bloed ophoestte en haar dochter was erbij en vroeg om hulp.. Niemand kwam! Ik wilde al bijna helpen, maar dacht en dan... ik weet het ook niet.
Ik ben de aankomende weken samen met Hana op de afdeling orthopaedics. Dit is een afdeling waar mensen verblijven met gebroken benen, wonden enz.. Eigenlijk hebben we die de ochtend niet zo heel veel gedaan.. en wat mij opvalt is dat de zusters ook niet zoveel doen. Ik heb samen met de zusters wattenbolletjes gemaakt wat dus echt nog op de traditionele manier gebeurt, en een onderdeel is van hun examen. Verder hebben we vooral veel gekletst met de hoofdzuster en andere artsen ‘zusters in opleiding’. De uniformen van de nurses zijn echt zo leuk, beetje als de jaren vijftig.. mooi wit, glad gestreken en een kapje op het hoofd!.. Vandaag alles maar een beetje op mij af laten komen! Ik vraag me af of er echt veel te doen is voor ons, maar we zullen zien. Ik kan in ieder geval wel mijn Engels oefenen door gewoon heel veel te kletsen..
Dat Engels is toch wel weer een dingetje, ik kan het opzich best wel een beetje, maar als je hier verblijft met allemaal mensen waarvan Engels de moedertaal is dan voelt het wel een beetje suf als ik iets verkeerds zegt! Maar goed, geef me even een weekje en ik typ dit volgende blog ook in het Engels want ik merk alweer dat de Engelse woorden steeds meer ‘op poppen’ in mijn hoofd!!.. haha..
Ik hoop jullie de volgende keer meer over het ziekenhuis te kunnen vertellen nadat ik daar wat meer ervaring heb opgedaan. Maar dacht, doe vast een kleine update, maar echt klein of kort is hij nog niet bepaald!.. Nog een kleine samenvatting dan.. haha! Het is hier fantastisch maar ik moet nog even in het ritme komen en het Engelse gevoel en de swing te pakken krijgen en gewoon knallen. Vertrouwen op jezelf heet dat geloof ik!
Liefs Paulien
Zaterdag morgen door mijn moeder en Jolanda naar Schiphol gebracht en uitgezwaaid. Bij het inchecken van de bagage vergat ik al bijna mijn tasje met persoonlijke en erg belangrijke spullen (paspoort, medisch paspoort en portemonnee).. OEPS! En ‘dat’ moet alleen op reis.. maar gelukkig was er een aardige mevrouw die mij erop wees dat ik wat vergat. Zo kom je er dus ook achter dat je nooit ‘alleen’ bent! Na het inchecken van de bagage nog even wat gedronken met z’n 3en en toen maar door de douane gegaan, ik dacht dat moeten we niet te lang uitstellen, afscheid nemen moet toch een keer! Slik, een traan en nog een traan.. Dapper zijn, nog een paar keer omdraaien en zwaaien en dan het avontuur tegemoet.
Wat ze zeggen over alleen reizen, of misschien wat ik dacht.. dat valt heel erg mee! Gewoon goed kijken waar je heen moet, anders even vragen en dan het vliegtuig in. Het voordeel van een vliegtuig is dat je als je eenmaal aan boord bent je zeker weet dat je goed zit en je niet meer kunt overstappen totdat je weer geland bent.. Dus dan maar gewoon chillen en de tijd door zien te komen. De vlucht van Amsterdam naar Kuala Lumpur was eigenlijk wel relaxt, er zaten 3 Nederlanders bij mij in de buurt waar ik hele gesprekken mee heb gevoerd, dus die 13 uur vielen nog wel mee! Ik kreeg zelfs het compliment van hun dat ik er toch wel voor had gezorgd dat de vlucht niet zo lang duurde!. Haha, ja kletsen kan ik wel...
Ondertussen is de dag voorbij ‘gevlogen’ en gaan we over op de zondag, de overstap van Kuala Lumpur duurde 4 uur, maar gelukkig had ik wifi en ging de tijd nog wel redelijk snel. Op dit vliegveld moest ik nog even op zoek naar de juiste gate, maar via een Skytrain kwam ik er uiteindelijk!! Lopen, bordjes volgen in het Engels want van de Aziatische taal kan ik werkelijk waar niks maken..(het is heel mooi en krullerig maar daar houd het dan ook bij op)..
In Colombo eerst langs de immigratie, niks aan het handje.. weer een stempel erbij in mijn paspoort en daarna door naar de bagageband. Met tas en al bepakt en bezakt werd ik opgewacht door Mewan, hij is de assistent Manager van Work the World. Het was makkelijk om hem te vinden want beide hadden we een mooi blauw shirt aan van Work the world. Omdat er nog een andere student zou aankomen werd ik even in een hotel ‘gedropt’ waar ik me kon douchen, een dutje doen en contacten met thuis! Die douche was wel lekker na een lange vlucht en met de hitte in Colombo (35 graden)... een heerlijke verkoeling!
Rond 4 uur zijn we uiteindelijk van Colombo naar Kandy gereden, een rit van 3,5 uur! Mooie omgeving, maar de weg was ooooh zo hobbelig dat ik er een beetje misselijk van werd. Met de stop halverwege had ik dan ook niet zo’n zin in rijst (sowieso niet favoriet, heel fijn in Azië).. :) Even naar de wc, ohw ja.. das waar ook... een gat in de grond en geen toiletpapier!.. Oké, we gaan op de primitieve toer, ook goed! Wat ik me dan wel afvraag is hoe vrouwen in hun mooie sari dat dan wel gaan fixen! Blijft denk ik een raadsel.
Eenmaal aangekomen in het Work the world house de andere ontmoet en lekker gegeten, tas uitgepakt, nog even zitten en naar bed!
Maandag werden de nieuwe groep om 8 uur verwacht bij het ontbijt! Toast met suiker.. heerlijk, deden we in Afrika ook altijd! De nieuwe groep: Rubina, Hana en Kasuni uit Australië, Leanne uit Engeland, Liza uit Schotland en ikzelf! Haha. Na het ontbijt kregen we een briefing van Nandika (manager), met uitleg over de stad Kandy en het ziekenhuis. Daarna zijn we samen met Mewan naar Kandy gegaan voor een kleine oriëntatie (plek om te pinnen, de markt, de weg naar het ziekenhuis enz), toen lekker geluncht in een leuk restaurantje. Ik moet zeggen dat extra spicy food nog een beetje te spicy is voor mij.. haha! Misschien gaat dat over een paar weken beter. De rest van de dag niet heel veel meer gedaan... ’s avonds nog een drankje met de groep op het dak, met een fantastisch uitzicht... en een heerlijk frisse bries om de oren.. Lekker relaxt dus!
Vandaag voor het eerst naar het ziekenhuis gegaan! Ik kan niet anders dan dit omschrijven als totale chaos.. alleen de weg erheen was al een beleving, we gingen namelijk per tuktuk.. en niks of niemand stopt voor elkaar dus, goed vasthouden en vertrouwen dat je veilig overkomt is de enige manier van overleven! Maar ach, we waren toch op weg naar het ziekenhuis.. Nou daar wil je dus echt niet worden opgenomen. TOTALE CHAOS en ze noemen het daar nog georganiseerde chaos ook.. haha. Ach, als ze het systeem zelf maar snappen toch. Er liggen z’n 2000 patiënten in het ziekenhuis en er komen er dagelijks ongeveer 3500 in de kliniek. Echt overal waar je kijkt zijn patiënten te vinden, op de trap, in de gang op een matras of nog niet eens op een matras.. liggend, zittend, kruipen ga zo maar door. Er kwam een tuktuk aan met een vrouw die volgens mij, kon het niet zo heel goed zien bloed ophoestte en haar dochter was erbij en vroeg om hulp.. Niemand kwam! Ik wilde al bijna helpen, maar dacht en dan... ik weet het ook niet.
Ik ben de aankomende weken samen met Hana op de afdeling orthopaedics. Dit is een afdeling waar mensen verblijven met gebroken benen, wonden enz.. Eigenlijk hebben we die de ochtend niet zo heel veel gedaan.. en wat mij opvalt is dat de zusters ook niet zoveel doen. Ik heb samen met de zusters wattenbolletjes gemaakt wat dus echt nog op de traditionele manier gebeurt, en een onderdeel is van hun examen. Verder hebben we vooral veel gekletst met de hoofdzuster en andere artsen ‘zusters in opleiding’. De uniformen van de nurses zijn echt zo leuk, beetje als de jaren vijftig.. mooi wit, glad gestreken en een kapje op het hoofd!.. Vandaag alles maar een beetje op mij af laten komen! Ik vraag me af of er echt veel te doen is voor ons, maar we zullen zien. Ik kan in ieder geval wel mijn Engels oefenen door gewoon heel veel te kletsen..
Dat Engels is toch wel weer een dingetje, ik kan het opzich best wel een beetje, maar als je hier verblijft met allemaal mensen waarvan Engels de moedertaal is dan voelt het wel een beetje suf als ik iets verkeerds zegt! Maar goed, geef me even een weekje en ik typ dit volgende blog ook in het Engels want ik merk alweer dat de Engelse woorden steeds meer ‘op poppen’ in mijn hoofd!!.. haha..
Ik hoop jullie de volgende keer meer over het ziekenhuis te kunnen vertellen nadat ik daar wat meer ervaring heb opgedaan. Maar dacht, doe vast een kleine update, maar echt klein of kort is hij nog niet bepaald!.. Nog een kleine samenvatting dan.. haha! Het is hier fantastisch maar ik moet nog even in het ritme komen en het Engelse gevoel en de swing te pakken krijgen en gewoon knallen. Vertrouwen op jezelf heet dat geloof ik!
Liefs Paulien
-
20 Januari 2015 - 14:13
Anouk:
Hoi paulien wat een heerlijk verhaal weer en wat spannend allemaal die nieuwe dingen.
Vind het wel super stoer van je dat je dit allemaal doet.
Ben benieuwd naar de rest van je verhalen.
Geniet ervan en ik kijk uit naar je volgende verhaal
Xxx -
20 Januari 2015 - 14:23
Merle:
Hahaha ik moest zo lachen; 'maar ach, we zijn toch op weg naar het ziekenhuis'. Die georganiseerde chaos mag dus nog wel wat meer georganiseerd wat jou betreft? :P
Heel veel plezier in het ziekenhuis en met de meiden samen.
Liefs Merle -
20 Januari 2015 - 14:51
Ineke Jonkman:
Ha paulien,
Prachtig om te lezen die chaos, wat is Nederland dan een goed georganiseerd land.
super spannend wat je allemaal beleeft, geniet ervan.
Kijk uit naar je volgende verslag.
Groetjes Ineke Jonkman -
20 Januari 2015 - 15:05
Elise Poppe:
Hee Paulien,
Fijn om te lezen dat je goed bent aangekomen!
Het was een hele reis zo te lezen! Heel veel plezier en hopelijk went de chaos snel ;)!
Groetjes Elise -
20 Januari 2015 - 15:08
Sandra:
Lieve Paulien,
Wat hebben we genoten en gelachen om je verhaal,( Heb het op de dagbesteding voorgelezen) ze vinden het erg knap dat je daar bent! Dat je het zo makkelijk op neemt!
We verheugen ons alweer op het volgende verhaal!
hele dikke knuffel van ons allemaal!
Liefs, de dagbesteding van Brugstede
-
20 Januari 2015 - 15:32
Wim Bogerd:
Dag.
jammerdst je bij allemaal native engelssprekenden zit. Maar komt vast goed.
-
20 Januari 2015 - 15:38
Emmie:
Ik kijk nu al uit naar de wattenbol-souvenir die je voor me mee terug neemt! ;)
Leuk leuk Paulien! Kijk nu al weer uit naar je volgende verhaal.
Whihoee! Zet m op! Enjoy! X -
20 Januari 2015 - 15:41
Danielle:
Stiekem even lezen op mijn werk, want ik ben natuurlijk SUPER nieuwsgierig :-D!
Wat leuk om te lezen dat Azië nog weer een andere ziekenhuis-chaos heeft dan Afrika (en al helemaal in vergelijking met Nederland, haha)! De groep ziet er in ieder geval gezellig uit!
En who cares als je een Engels foutje maakt. Laat hen maar eens het simpele woord 'uien' zeggen.. ;-)
Have fun!
Xx
Ps. je verblijft gewoon in een soort paleis daar! WOW!! -
20 Januari 2015 - 15:52
Ineke:
leuk Paulien jouw eerste up-date ga zo door.
-
20 Januari 2015 - 16:02
Esther:
Hoi Paulien,
Wat leuk om weer wat van je te lezen!! Blijf je zeker volgen de komende tijd.
Geniet van alles wat er op je pad komt.
Gr Esther -
20 Januari 2015 - 16:21
Elise B.:
Hee Paulien,
Prachtig verhaal! Haha en ook zooo herkenbaar. Dat gat in de grond.. nou ik weet nog steeds niet wat de beste manier is hoor! Dat engels van jou komt helemaal goed en die foto's zien er ook echt goed uit! :)
Veel plezier en plaats maar snel weer een update :)
Liefs Elise -
20 Januari 2015 - 16:34
Ceciel:
Ha Paulien,
Leuk om te lezen hoe je je dagen bent begonnen! Ben heel benieuwd hoe je het gaat vinden in het ziekenhuis en of je in de weekenden tijd hebt om het land een beetje te bekijken! Laat je ons dan meegenieten met foto's?
Veel plezier!
Liefs Ceciel -
20 Januari 2015 - 16:36
Ceciel:
Ps. De kleur blauw staat je goed! -
20 Januari 2015 - 16:48
Eva:
Super leuk verhaal Paulien!
Gaat helemaal goed komen.
Succes deze week!
Xx -
20 Januari 2015 - 16:49
Aafje:
Hee Paulien,
Totale chaos op dag 1,nou dat belooft nog wat.
Prachtig verhaal, zag de foto's erbij, wat gaaf!
Geniet!
Liefs Aafje. -
20 Januari 2015 - 17:10
Marja Te Stroete:
Paulien, wat is het toch een genot om jou verslag te lezen. Ik doe het met een big smile -
20 Januari 2015 - 17:24
Lara :
Geweldig om te lezen! -
20 Januari 2015 - 18:19
Noekie:
Hoi plien,
Geweldig om te lezen. Mocht je toch nog tijd over houden om Kuala Lumpur te mogen bewonderen, zeker doen!!!! Hahaha die wegen zijn in Azië echt..... Hadden wij ook en je houdt je hart vast of je zelf wel op de plaats van bestemming komt hahaha
En dat gat in de grond! Ik heb ook geen flauw idee, kon er ook niet aan wennen! Hihi.
Wens je nog heel veel werk plezier!
Liefs Anoek -
20 Januari 2015 - 19:34
Loes:
Heej Paulien,
Wat een super leuk reisverhaal zeg!
Geniet er lekker van! heel veel werk plezier!!
Liefs Loes -
20 Januari 2015 - 19:46
Harrie En Angela:
Leuke chaos, en een prachtig verhaal, Ga lekker genieten, en wij kijken uit naar je volgende verslag.
liefs -
20 Januari 2015 - 20:18
Dinand:
Wat een stoer nicht(je) heb ik toch, leuk om te kunnen lezen wat jij allemaal onderneemt. Have fun!
Groet, Dinand -
20 Januari 2015 - 21:05
Giny:
Hey meid!
Wat stoer toch van jou! Geniet nu al van je verhalen, je moet blogger worden ;-)
Veel plezier, groetjes -
20 Januari 2015 - 21:18
Tante Ien:
Hee Paulien, wauw wat een ervaring ! Dat word een boek vol verhalen die je niet zal vergeten! Liefs Ien -
20 Januari 2015 - 21:32
Erna:
Geweldig Paulien!
Ik zie allemaal beelden bij je verhaal, wat heb je dit weer fantastisch beschreven!
Geniet!
lieve groet Erna -
20 Januari 2015 - 22:16
Koen:
Ha Paulien,
Leuk jou "korte"update!! Je kunt niet alleen veel lullen maar ook typen!!
Geniet van de andere wereld en verwonder. Voor je het weet ben je weer in het overgeorganiseerde Nederland en verlang je weer terug naar de chaos.
Ik kijk nu al uit naar je nieuwe update!
groet,
Koen -
20 Januari 2015 - 22:21
Moniek:
T komt vast allemaal goed..!! Ben benieuwd naar de ziekenhuisverhalen.. -
22 Januari 2015 - 13:12
Anneke:
Hoi Paulien,
Wat een genot om je geweldige verhalen te lezen zeg. En leuk zo'n internationaal gezelschap.
Bij terugkomst kun je vast perfect Engels. Geniet ervan !!
Groetjes uit Broekland Anneke -
24 Januari 2015 - 19:36
Nienke:
Fijn om te lezen dat de reis goed verlopen is. Nu op naar het echte ziekenhuis avontuur!
Maar met zo lieve vrolijke zuster komt dat helemaal goed Paulien!
Liefs Nienke -
25 Januari 2015 - 15:47
Sanne:
whaha ik moet heel hard lachen, ik zie het al helemaal voor me dat je daar lekker aan de klets bent en hun lekker hebt vermaakt gedurende de reis.
Wat onwijs stoer al die eerste ontmoetingen en zelf niet wetend waar je te wachten staat... Een totale andere wereld...
(Misschien moet ik ook maar gaan, ook al is het alleen voor het Engels leren hihi.)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
