Greys anatomy

Vandaag dan echt in het ziekenhuis leven van Kandy gestapt. En het was fantastische... niet eens echt zelf de handen uit de mouwen gestoken maar wel heel veel geleerd. Op de afdeling waar ik nu ben liggen alleen mannen. Er zijn namelijk aparte afdelingen voor mannen en vrouwen. Nou de mannen die hier komen hebben echt veel te onbenullig gedaan in het verkeer, zoals dronken rijden, gewoon niet goed opletten maar ook zonder schoenen op dat ding stappen.. Je wilt niet weten welke wonden daarvan het gevolg zijn, echt niet normaal.

Woensdag kwam de ‘boss’ hoofd Orthopedie langs om zijn ronde te doen op de afdeling. Wat betekend dat ’s ochtends vroeg dus al het verband eraf wordt gehaald. Dit gaat enigszins met beleid, maar aan de andere kant ook totaal niet. Verband wordt eraf gehaald zonder pijnmedicatie vooraf te geven en dat terwijl het soms dus nog vast zit aan de wond. Dan... 2,5 uur later komt ‘de boss’ bij iedereen langs voor de ronde. Wij mochten mee met deze ronde, heel interessant want die arts kon heel goed uitleggen hoe dingen waren gebeurt en wat het plan van aanpak was. Ook gaf hij duidelijk aan dat wij geen vergelijking moeten maken met het ziekenhuis zoals wij gewend zijn en het ziekenhuis in Kandy, want dan kan niet alleen al niet vanwege financiële redenen. Tuurlijk weet ik dat, maar stiekem ga je echt wel vergelijken. Tijdens de ronde werd er niet of niks geen rekening gehouden met de privacy en kon iedereen en alles mee kijken en luisteren naar elkaar en bemoeiden een aantal patiënten zich ook gewoon met elkaar.

Er waren patiënten bij met ‘gewone’ botbreuken maar ook patiënten met open botbreuken. Deze waren enorm gaan ontsteken door al het vuil van de straat en waren echt zo ontzettend groot en diep dat je het bot op sommige plaatsen gewoon kon zien... En het enige wat ze aan pijn bestrijding krijgen is.. Paracetamol!!.. Oké, ik weet als de wond echt heel diep is je het soms niet eens meer voelt omdat zenuwen zijn beschadigd, maar goed als je dan vervolgens een man waarbij de wond werd verzorgt bleek ziet worden en allemaal zweetdruppels op zijn gezicht ziet staan dan kun je mij niet wijsmaken dat deze man geen pijn heeft! En dan ook nog hoe het wordt verbonden, steriel is de bedoeling... maar heel zorgvuldig zijn ze hier niet in... Interessant dagje, maar nog genoeg waar aan gewerkt kan worden in mijn optiek.

Woensdag middag met de meiden naar de Temple of the tooth geweest.. een prachtige tempel die bol staat van allerlei betekenissen. Deze tempel is de belangrijkste tempel van Sri Lanka en één van de belangrijkste tempels voor het Boeddhisme. In deze tempel ligt één van de drie overgebleven tanden van Boeddha.

Donderdag mochten Hana en ik naar de OK om allerlei operaties bij te wonen. Toen begon ons Greys anatomy verhaal. Eerst maar eens onze blauwe scrubs uit en mooie groene scrubs aan voor de OK. Nou daar werden we eigenlijk een beetje aan ons lot overgelaten, maar we konden wel meekijken wat natuurlijk een hele beleving was. We hebben in totaal vier operaties gezien, twee van een gebroken onderbeen die met allerlei schroeven en pinnen weer aan elkaar werd gezet en waar echt heel veel spierballen voor gebruikt moesten worden, jeetje zeg... dat gaat er behoorlijk hardhandig en met grof geweld aan toe. Bij de eerste operatie was de anesthesie naar mijn idee niet helemaal goed gegaan en verging de man van de pijn toen het mes op zijn been werd gezet.. Aiii.. Maar gelukkig werd hij snel daarna wel goed onder narcose gebracht. Ook werd er een 2,5 jarig meisje geopereerd vanwege een open rug en daardoor een standafwijking aan haar voetje, deze stond naar binnen gedraaid waardoor ze niet kon lopen. Wat een lief ding was dat zeg en eigenlijk ook helemaal niet bang. Wat mij meteen opviel is dat alle mensen in de OK opeens veel meer omgangsvormen blijken te hebben als het om een klein schattig meisje gaat, maar als er een volwassen man of vrouw op de operatie tafel ligt wordt het toch weer meteen vrij medisch en zakelijk. De operatie van dat meisje werd door ‘de boss’ (dokter van de dag ervoor) uitgevoerd, waardoor wij weer heel veel uitleg kregen, we konden precies zien wat er gebeurde en waarom hij dat allemaal deed. Heel gaaf om zo mee te maken.
Als laatst werd er een vrouw geopereerd aan een gebroken sleutelbeen, ook dit ging er behoorlijk hardhandig aan toen. Er werd bij haar ook nog een drain geplaatst om het overtollig bloed af te kunnen voeren! Grappig want dat hebben we net nog op school behandeld, tenminste hoe je de drain moet verwijderen, maar nu zag ik gewoon hoe hij werd geplaatst. Van 8.30 tot 13.30 hebben we in de OK gestaan, met vrijwel steeds dezelfde mensen om ons heen. Ondanks dat je er soms geen touw aan vast kunt knopen kreeg ik toch een beetje een Greys anatomy gevoel... Hana als Christina Yang en ik als Meredith Grey! Ook Mc Dreamy en Mc Steamy waren aanwezig in de OK, ik had namelijk het gevoel dat er heel wat werd geflirt met elkaar! En als klap op de vuurpijl kwam dus ook nog de chief of surgery.. de big ‘Boss’ himself binnen!! Dan blijken dus alle ziekenhuizen wel weer op elkaar te lijken! :)

Na deze toch wel zeer indrukwekkende en leuke dag zijn we lekker in het zwembad gedoken bij het hotel naast ons. Heerlijk.. lekker relaxen in het zonnetje en niks moeten. Net of ik hier tot nu toe heel erg druk ben geweest...

Op donderdag avond wordt er in het Work the World house altijd een grote barbecue georganiseerd.. en deze was lekker! Wauw, echt de meest uiteenlopende dingen heb ik gegeten, fantastisch. Ik weet nu al dat ik met meer kilo’s terugkom en dan heb ik het niet alleen over de bagage. De barbecue werd gehouden op het dak van het huis, met een fantastisch uitzicht. Het wordt hier ’s avonds al redelijk vroeg donker vind ik (18.30) en dan kijk je zo mooi uit over de stad, en het dakterras was ook nog eens heel mooi versierd met allemaal gekleurde lampjes, kaarsen en fakkels! Prachtig gewoon!

Vandaag alweer de laatste dag in het ziekenhuis en dan zit de eerste week er alweer op. Ik heb het gevoel dat ik hier al veel langer ben dan deze ene week. Vandaag weer naar de orthopedie afdeling, maar dit keer naar de vrouwen afdeling. Grappig om te zien dat dit een totaal andere afdeling is. Niet alleen qua opzet maar ook kijkend naar hoe de omgang is met de patiënten en de manier van werken. Ik was best een beetje onder de indruk, de boel leek goed georganiseerd en de patiënten kregen goede zorg en aandacht. Hier worden de vrouwen wel gewassen door de zusters wat op de mannen afdeling niet gebeurt. Er werd aangegeven dat ze alleen worden gewassen voordat ze worden geopereerd. Maar ergens kan ik me zo indenken dat mannen niet worden gewassen door de zusters omdat ze van een ander geslacht zijn. Ook wordt hier veel meer op de privacy gelet, zoals het plaatsen van schermen tussen de bedden als ze de patiënten gaan wassen. Op deze afdeling zagen we ook de vrouw terug die de dag ervoor aan haar schouder was geopereerd, de drain zat er nog in en deed zijn werk goed. Verder liggen op deze afdeling voornamelijk vrouwen die zijn gevallen en daardoor letsel hebben opgelopen aan knie of heup. Ook het kleine meisje van 2,5 jaar lag op deze afdeling.

Want vaak verblijven de kinderen op dezelfde afdeling als de vrouwen omdat de moeders dan op bezoek kunnen komen of eigenlijk de hele dag blijven. De kinderafdeling is van een leeftijd van 2 tot 12 jaar, daarna gaan ze naar of de vrouwen of de mannen afdeling. Ik was echt een beetje verbaast over hoe georganiseerd deze afdeling was, het was alleen jammer dat na 10.30 er niet zoveel meer te doen was.. toen hebben we stiekem gewoon de middag vrij genomen!.. haha, ja bijna weekend he.

Nog even een aantal weetjes over het ziekenhuis die ik de afgelopen week zo her en der heb opgeduikeld. Kandy General Hospital is 2e ziekenhuis in Sri Lanka, alleen het ziekenhuis in Colombo (hoofdstad) is groter. Er werken ongeveer 1750 ‘zusters’, 40 vroedvrouwen, 800 dokters en 90 specialisten. Naast het ziekenhuis is de ‘Nursing school’. Deze opleiding duurt 3 jaar, waarvan de zusters dus veel tijd doorbrengen in het ziekenhuis en de verschillende afdelingen. Grappig is dat bij elk jaar van de opleiding een ander uniform hoort. Zo zijn de 1e jaars studenten allemaal gekleed in een mooie witte jurk, de 2e jaars zijn gekleed in een blauw/wit gestreept bloesje met daarover een mooie witte schort en een ‘rode’ band om hun middel, de 3e jaars hebben de zelfde uniformen maar dan met een ‘blauwe’ band en als je afgestudeerd bent dan krijg je een zwarte band om je middel.
Waar ik helemaal over verwonderd was is dat je de ‘nursing school’ alleen kunt doen tussen je 21e en 28e levensjaar, daarna ben je dus schijnbaar te oud. En ook mag je niet trouwen tijdens je opleiding, een arts in opleiding mag dat dan weer wel. En stel dat je al getrouwd bent voordat je de opleiding gaat doen, dan kun je hem niet meer doen op kosten van de regering maar moet je de opleiding zelf betalen, waar natuurlijk heel veel meiden geen geld voor hebben. De ‘sister’ hoofdzuster van de afdeling draagt weer een witte jurk met een mooi zilver speldje en een kapje op haar hoofd, anders dan de andere zusters hebben. Ik heb het gevoel dat iedereen hier zo ongeveer de hele tijd aanwezig zijn en dus werken, in ieder geval 7 dagen achter elkaar en weinig vrije weekenden hebben. Het salaris per maand als je gediplomeerd ‘zuster’ bent is 15620 roepies. In euro’s is dat 95,22, per maand dus!!!

Nou dat was mijn eerste weekje ziekenhuis, nog 3 te gaan.. haha.. Maar eerst lekker weekend. We gaan met vijf meiden dit weekend Sri Lanka ontdekken, ben benieuwd! We gaan in ieder geval naar World’s end.. waar de wereld schijnbaar opeens ‘lijkt’ op te houden, naar de thee plantages en naar een olifantenopvang! Ik gok zo dat ik me wel ga vermaken. Ik wens jullie natuurlijk ook allemaal een fijn weekend ;)..

Liefs Paulien