The moonwalk!

Ja het is weer zondag, dus tijd voor een ‘verhaaltje’ en aangezien we niet meer in de boesboes vertoeven hebben we ook weer internet tot onze beschikking!.. Altijd fijn!..
Ik zal proberen een ‘korte’ samenvatting te schrijven over afgelopen week. Maar aangezien we kris kras door het land zijn gegaan en zoveel hebben gezien en gedaan vraag ik me af of ik het echt kan beperken tot een ‘kort’ verhaal!..

Maandag bestond weer uit een truckersdagje want we hebben Botswana ingeruild voor Namibië. Het was echt een leuke rit! Met een leuke stop voor de lunch.. Gewoon langs de weg! En of je nu voor of achter je keek zag je alleen maar asfalt, kilometers en kilometers lang!
Verder ook weer een aantal stempels gekregen in ons paspoort. Gelukkig hebben we tot nu toe geen gedoe meer gehad met eigenwijze mannetjes van de immigratie! Tot nu toe gaat het prima, hopelijk komen we ook gewoon Zuid-Afrika in en ook nog weer uit!.. Fingers crossed nog even!..

Na een lange rit kwamen we aan het eind van de middag aan in Rundu in Namibië! De weg naar de lodge was erg hobbelig en voorspelde niet veel goeds! Maar ons gehobbeld werd beloond toen we aankwamen bij een mooie lodge aangrenzend aan het water met Angola aan de overkant! De huisjes waren prachtig en voorzien van alle luxe die we niet meer gewend waren na al die kampeerplekken!.. Heerlijk dus!

Ook de dinsdag was weer vooral veel vertoeven in de truck! Maar tot nu toe is het prima vol te houden en vermaak ik me nog prima! Er komen ook geregeld ‘oer Hollandse’ snoepjes voorbij wat door ons na die maanden in Afrika natuurlijk niet wordt overgeslagen! Kom maar op met die dropjes!.. haha!..

Onderweg zijn we nog gestopt in Grootfontein voor een korte stop zodat Ben (de kok) boodschappen kon doen en er wat onderhoud aan de truck kon plaatsvinden. Want we bleken een lekke band te hebben. Wij hebben in Grootfontein een beetje rondgeslenterd en zelf ook wat boodschappen gedaan. Daarna zitten wachten tot we weer verder konden. Tijdens het wachten kwam er een jochie bij onze groep staan die zich een beetje zielig voor deed en een praatje met ons kwam maken! Een ja hoor wij allemaal in gesprek met dat jochie waardoor we niet doorhadden dat er ondertussen een ander schoffie was die in de tas van een van onze reisgenootjes begon te graaien! Gelukkig had ze het op tijd door en ontstond er commotie en voordat we het wisten stond er beveiliging bij ons en dacht ik dat ze die jongen ter plekke de nek zouden omdraaien! Wat gelukkig niet het geval was maar hij werd wel in de boeien geslagen en afgevoerd naar het politiebureau! Nou de adrenaline was weer aanwezig hoor! En ook meteen de les voor de volgende keer om niet in dit soort ‘sneaky’ truckjes te trappen!..

Na dinsdagmiddag aangekomen te zijn in Etosha hebben we nog een korte game drive gemaakt met onze eigen truck door het park voordat we naar de campsite gingen. We hebben zebra’s en giraffen gezien! Erg leuk!...
’s avonds hebben we nog bij de verlichte waterplas gezeten! Na hier lang te hebben gewacht werd mijn geduld beloond en kwam er een olifant opdagen! Wauw wat indrukwekkend en wat was hij dichtbij.

Woensdagmorgen in alle vroegte weer de tent afgebroken en ontbeten want we gingen op pad na de volgende kampeerplek aan de andere kant van het Etosha National Park. We hebben de hele dag in onze eigen truck een beetje zigzaggend door het park gereden om zoveel mogelijk dieren te kunnen zien! Wat een mooi park is Etosha en echt totaal anders dan Chobe! Etosha is veel vlakker en groener en minder aangetast door de olifanten.
We waren nog maar net het park in toen we een stofwolk voor onze ogen zagen en daarachter een hele kudde impala’s! Waarschijnlijk werd er gewoon voor onze ogen z’n lief klein beestje gepakt door een cheetah ofzo! Maar gelukkig konden we dat niet zien, alleen onze verbeelding sloeg waarschijnlijk wat op hol.. Ach we doen gewoon net of het waar was dat daar ergens een cheetah op jacht was!..

Omdat de chauffeur en kok in de cabine voorin zitten werd er gecommuniceerd via de walkietalkie!.. Als wij als ‘toeristen’ dan weer dachten iets te zien riep Ruud de reisleider door de walkietalkie naar Boyd de chauffeur om te stoppen zodat wij met camera en verrekijker in de aanslag als ware paparazzi op de loer konden gaan liggen om wild te spotten! Een geweldige oplossing en vooral een komische manier van communiceren! Af en toe stopte Boyd zelf ook en dan wij maar turen in de verte op zoek naar een Neushoren of iets anders groot en dan riep hij via de walkietalkie dat er een vogel in de boom zat! Maar ja vogels waren voor ons niet spectaculair genoeg! Wij gingen voor de Big Five.

Maar we hebben die dag veel wild gezien! Zo zijn er olifanten, zebra’s, giraffen, een neushoorn, impala’s, waarschijnlijk een cheetah, vogels, een leeuw en zelfs een schildpad voorbij gekomen! En ongetwijfeld nog veel meer wat ik nu vergeet!..
Af en toe wisten we van gekkigheid niet waar we moesten kijken want dan stonden er rechts en links van de truck kuddes wild.. maar af en toe was het ook ‘Wild stil’..

Na ’s avonds onze tent in het volgende kamp te hebben opgezet zijn we weer naar de waterplas gegaan die deze keer nog mooier was dan de vorige! En hier hadden we meteen geluk en hoefden we helemaal niet lang te wachten tot het wild voorbij kwam om te drinken. Wat een mooi schouwspel hebben we gezien. Zo waren er eerst twee olifanten toen die weg gingen kwam er een neushoorn tevoorschijn en daarna nog vijf andere neushoorns. Net of ze hadden gewacht tot de olifanten weg waren want opeens stonden ze er. Er zal toch wel een soort van hiërarchie heersen onder de dieren! Want er kwamen ook nog twee giraffen aan, maar er lagen ook vier leeuwen in het gras wat het voor de giraffen niet makkelijke maakte! Want ze bleven echt wel een half uur naar elkaar kijken en dood stil staan totdat de leeuwen uiteindelijk terrein verloren! En wij zaten daar maar stil en het donker naar te kijken! Erg indrukwekkend!

Donderdag zijn we op weg gegaan naar de Cheetah farm om nu toch echt de cheetah’s van dichtbij te zien. Helaas niet in het wild, maar ach je kan niet alles hebben!
Onderweg zijn we eerst nog bij de Himba’s gestopt! Wat een apart volk is dit! De Himba-vrouwen hebben een erg rode huidskleur wat komt doordat ze zichzelf insmeren met klei en zich ook nooit maar dan ook nooit douchen! Ze hebben zelfs klei in hun haren, je ziet alleen aan het uiteinde nog een paar toefjes haar!.. Verder is het klei overal! Ook dragen ze geen bovenkleding, ze zijn dus helemaal één met de natuur! Wat de Himba-mannen doen is voor mij nog een grote vraag! Volgens de gids bouwen die alleen het huis en werken op het land voor de rest doen ze niks! Goede taak verdeling weer!
Maar het was echt een rare situatie. Want we moesten 100 namibische dollar betalen (tien euro) voor de entree om het dorpje in te mogen! Ze zaten ook echt achter een hek waar ze vast zelf wel door heen konden maar toch had ik het gevoel dat het aapjes kijken was in de dierentuin. De gids vertelde eerst wat en daarna konden we wat rondkijken en foto’s maken. Het leek echt alsof er een toneelstukje werd opgevoerd want na een kwartiertje netjes te hebben geposeerd voor de foto kwamen ze Himba’s in beweging en kwamen de tasjes met souvenirs te voorschijn en kon de onderhandeling beginnen. Wij waren ‘verplicht’ om een souvenir te kopen om te laten zien dat je de mensen steunt! Want gewoon geld geven dat mag niet!.. Maar ja, waar was die entree voor dan?? Ja ja, het zal wel!.. Niet echt mijn ding!
Ik had ook echt het gevoel dat de bevolking nadat wij weg gingen gewoon weer de spijkerbroek aan zouden doen en weer naar de stad zouden gaan! Wat een toeristisch gedoe zeg!.. Niks voor mij! Ik had liever Home bases care gegeven bij de Himba’s en hun echte manier van leven leren kennen!.. Maar ja, je kan niet alles hebben en ach nu hebben we dit ook een keer meegemaakt!

Na donderdag aangekomen te zijn bij de Cheetah Farm en onze tent te hebben opgezet in een ontzettend stekelig gebied konden we weer op de platte wagen om te zien hoe de ‘half’ wilde cheetah’s werden gevoerd! Het zijn echt mooie beesten en zien er best aandoenlijk uit! Maar zodra het om eten gaat zijn ze opeens iets minder lief voor elkaar. Wat een machtig mooie roofdieren zijn dat! Echt zonde dat deze dieren met uitsterven worden bedreigt.

Vrijdagmorgen konden we in alle vroegte even ‘spelen’ met de Cheetah’s. Op de Farm zijn namelijk drie cheetah’s die ze al vanaf jongs af aan hebben en dus tam zijn. Hier hebben we denk ik een uurtje rond gebanjerd en wat mooie foto’s gemaakt van ons bij deze mooie beesten!

Daarna weer de truck in onderweg naar de volgende bestemming namelijk Twijelfontein. Twijfelfontein is een plaats met heel veel rotsen. De San (de Bosjesmannen) hebben in deze rotsen allemaal rotstekeningen achtergelaten. Dit dezen ze vooral om regen op te wekken. Want de naam Twijfelfontein is te danken aan het feit dat er de ene keer wel en de andere keer geen bron was met water! De rotstekeningen waren erg mooi om te zien ook al waren sommige al redelijke vervaagt en moeilijk te zien. De Bosjesmannen tekenden vooral afbeelden van dieren op de rotsen zoals neushorens en giraffen. Na een uur in de brandende zon te hebben gewandeld was het wel weer fijn om verder te gaan en weer in de truck te stappen met de raampjes open!..

Aan het einde van de middag kwamen we op onze campsite aan wat echt een plaatje was om te zien. Overal om je heen de mooiste bergen.. prachtig!.. Geen ramp om daar wakker te worden! ’s Avonds nog bezoek gehad van de plaatselijke bevolking die voor ons een optreden kwam opvoeren! Al vraag ik me toch even af waar die plaatselijke bevolking vandaan kwam. Want onderweg heb ik geen dorpje gezien en ik had toch echt het gevoel in de middel of onware te zitten!.. Dat viel dus weer mee!..

Zaterdag weer in de truck verder gehobbeld naar onze volgende bestemming. Namibië is echt een mooi land om te zien! Veel bergen en uitgestrekte vlaktes! Dit keer was het echt een droge en dorre bedoeling met veel kleine heuvels hier en daar en dan weer kraters in de weg! Een enorm droge vlakte dus met als tegenpool de Atlantische oceaan ernaast! Een prachtige omgeving wat me echt deed denken aan een maanlandschap! Dus weer een onderdeel van de wereld en het heelal wat we afkunnen vinken!.. De maan, check daar zijn we geweest!..

Om tien uur hebben we een stop gemaakt bij Cape Cross, dit staat bekend om de zeerobben die hier verblijven! Al vanuit de bus zagen we een donkere vlek op het land waar de zeerobben bleken te liggen!.. Wat waren het er veel en wat een enorme stank bracht dat met zich mee!.. Het krioelde er gewoon.. en het is dan ook niet wonderlijk dat sommige zwakke dieren het niet overleven!..Wat een beesten boel bij elkaar zeg!

Na een half uurtje zeerobben te hebben gekeken zijn we doorgereden naar Swakopmund waar we dit weekend verblijven. Swakopmund is de twee-na-grootste stad van Namibië en gelukkig hadden we hier wat tijd voor onszelf. Dus ben ik samen met Elise en Danielle het stadje in gelopen om lekker rond te kunnen slenteren en hier en daar wat winkeltjes in te lopen. Omdat het deze week carnaval is waren veel winkeltjes dicht wat wel jammer was, maar wel beter voor onze portemonnee! Daarom maar even naar het strand en de zee gelopen en hier van het uitzicht genoten en natuurlijk bij een cafeetje gezeten en chocomelk en appelstrudel gegeten. Want Swakopmunt is een echt Duits stadje! Verder hebben we nog genoten van een open lucht concert want het was wereld muziek dag! De Afrikaanse muziek is echt mooi en het is vooral mooi te zien dat de mensen echt met passie zingen en trots zijn op hun land.

Wij hadden bedacht de zondag maar eens sportief door te gaan brengen namelijk door te gaan sandboarden. Ik heb weleens vaker op een snowboard gestaan, zoals een aantal collega’s dat kunnen beamen! Maar pff wat was het lastig, en wat was mijn sportieve vermogen ver te zoeken! Maar wat een lol…
De afdaling zelf was nog wel te doen maar de klim weer naar boven was echt ontzettend zwaar. En stoeltjesliften daar doen ze hier niet aan omdat je niks definitiefs in deze prachtige woestijn mag bouwen! Dus ja, sportief als wij waren toch maar een paar keer omhoog geklauterd om daarna weer in vliegensvlugge vaart naar beneden te zoeven!.. Erg gaaf..
We zijn zelfs nog op een plankje op onze buik vanaf de top naar beneden gezoefd!.. Dat was echt zandhappen geblazen. En ik ben natuurlijk als een echte avonturier van mijn plankje geschoven, zodat de video extra spectaculair is geworden!.. Je moet er wat voor over hebben! Doordat ik van mijn plankje schoof ging ik niet met volle vaart van de duin af maar heb ik toch nog een snelheid van 54 km per uur behaald!.. Ik ben er trots op!..
Vanavond nog even de video terug kijken, ik ben benieuwd of ik dan nog steeds zo trots op mezelf ben.. we zullen zien!..

Morgen gaan we weer verder naar een andere plek maar zullen we nog veel meer van de woestijn zien. En ook dan wordt ons sportieve vermogen weer op de proef gesteld. Want het wordt en vroeg op staan om de zondagopgang te kunnen zien en een flinke wandeling! Daarna nog een paar andere plaatsen aandoen en als afsluiter van de reis nog twee dagen Kaapstad!.. Ik heb er zin in!..

Wat een verhaal weer! Het is me dus niet echt gelukt om het kort en bondig te houden!.. Gelukkig voor jullie ben ik bijna weer thuis en volgen er dus niet heel veel verhalen meer om te lezen!.. Namelijk nog maar een weekje!.. Ik ga genieten zo hard ik kan.. en kom daarna alles nog een keer in geuren en kleuren vertellen.. dus wees vast gewaarschuwd!..

Veel liefs vanaf de maan!.. xx