Bwanji

Na een heerlijk weekend genieten van het mooie Zambia, het weer, de cultuur, het zwembad en veel kaartspelletjes was het maandag toch echt weer tijd om aan de slag te gaan. Ik moet zeggen dat ik hier ook echt weer zin in had.

Maar de week begon niet zo leuk als ik gedacht had! Zondag een slechte nacht gehad waardoor ik maandag ook slecht begon. En tot overmaat van ramp had ik ook nog het project ‘Farming’.. Ik weet dat ik me vrijwillig heb opgegeven voor dit alles, maar om nou midden in de brandende zon een stukje aarde om te gaan ploegen, nee dat was niet wat ik had verwacht! Het medische is ook ver te zoeken, behalve misschien de blaren op mijn handen als resultaat.

Maandag was dus even een dipje dag!.. Het project wat ik ’s middags had was HIV planning samen met Lisa en Brave! Brave was helemaal bezorgd en zei dat iedereen er voor me was, dat ik me niet alleen moest voelen, en dat ik moest genieten van alle mooie momenten en bijzondere ervaringen die ik hier mee mag maken. Mensen I know, maar soms voelt het even niet zo!

Gelukkig de volgende nacht goed kunnen slapen en met goede moed opgestaan om te beginnen aan de dinsdag. Mijn project in de ochtend was LDC (Linda kliniek) samen met Mariet.
Mariet liep met de zuster mee en heeft vooral veel controles gedaan bij de cliënten (bloeddruk, gewicht en temperatuur). Ik liep met de dokter mee! Erg leuk en ontzettend interessant! Het woord ‘efficiëntie’ kennen ze hier niet net zoals het woord ‘privacy’.
Alle cliënten hebben een klein oud stukje karton waar een aantal ‘belangrijke gegevens’ op staan (zoals naam, adres, geboortedatum en patiëntnummer). Dit kaartje moeten ze meenemen naar de kliniek zodat we in de kliniek dan het juiste schriftje erbij kunnen zoeken. Die schriftjes liggen allemaal ‘meestal’ geordend in een hele grote kast. In dit schriftje staan alle medische gegevens van de cliënt. Als de cliënt dus zijn kleine kartonnen kaartje kwijt is dan kunnen ze het schriftje niet meer vinden en is de medische geschiedenis dus verloren gegaan! Heel handig allemaal.. NOT..
Verder dan de privacy. Ik zat met de dokter in zijn kantoor en daar zag hij alle cliënten. Maar soms zat er een cliënt en dan kwam de volgende binnenlopen omdat die even eerder tussendoor moest ofzo! En ik mocht gewoon allemaal vragen stellen over een cliënt die we net gezien hadden waar dan alweer de volgende cliënt bij zat.. ja ja.. het zal wel!
Het valt me ook op dat de mensen hier op heel jonge leeftijd al kinderen krijgen. Zo was er een jongen waarvan ik in eerste instantie dacht dat het de broer was van het kindje dat hij bij zich had. Maar na dit gevraagd te hebben kwam ik erachter dat het de vader was. Die jongen was echt niet ouder dan 18, er was zelfs nog een meisje van 15 die al een dochtertje had van 1 jaar. De arts zei dat dit te maken had met bepaalde omstandigheden en de manier van leven! Maar jongens op 14 jarige leeftijd al moeder worden.. dat gaat mij toch een beetje boven te pet hoor!

Dinsdagmiddag was het eigenlijk de bedoeling dat ik naar de gevangenis zou gaan om de 2de voorlichting te geven. Maar dit ging niet door omdat de medewerkers hadden bedacht dat er een training was voor de bewakers van de gevangenis! Prima.. dan doe ik toch lekker wat anders. Dus zo kwam ik bij het ‘Painting’ project terecht. Dit is een project waarbij een school van binnen en buiten wordt geschilderd. De buitenkant is al helemaal klaar dus wij mochten gelukkig verder met de binnenkant! Mooie heldere blauw en wittinten komen er op de muur. Een leuk project omdat het even niet zoveel inspanning en energie kost. Maar omdat je gewoon lekker kunt schilderen en je verstand op nul kunt zetten! Ook weleens lekker hoor! Want we zien hier zoveel..

Ik merk wel dat de Afrikaanse mentaliteit echt wel erg erg relaxt is! Zo heb ik al een paar keer bij een project moeten wachten omdat de projectleider er nog niet was. Lag nog in bed of was het vergeten! Ook loopt de communicatie weleens spaak, dan denken ze dat we de volgende dag komen en blijken er dus helemaal geen kinderen te zijn om de projecten mee te doen. Maar ach ons motto ‘This is Africa’.. wordt volop gebruikt!

Woensdag ochtend weer samen met Mariet en Brave naar de kliniek (LDC) geweest. Ik dacht we gaan vast hetzelfde doen als de vorige ochtend maar niks was minder waar. Het was namelijk zo dat alle baby’s en kinderen werden gewogen! Echt zo leuk, lief en schattig allemaal.
Er stond een grote ‘hangweegschaal’ buiten waar de kinderen in werden gewogen. Ik denk dat ik zo’n 50 kinderen heb gezien in een leeftijd van 2 weken tot 6 jaar. Nadat de kinderen waren gewogen gingen ze door naar de zuster voor verder onderzoek. Dit was echt een super leuke ochtend.

Veel jonge kinderen worden hier in een doek (draagzak) op de rug van de moeder gedragen. In eerste instantie leek me dit helemaal niet fijn en had ik het gevoel dat de kinderen er heel snel uit zouden kunnen vallen. Maar toen Brave aan mij vroeg of ik een kindje op mijn rug wilde hebben zoals alle moeders of zusjes dat hier hebben zei ik natuurlijk geen nee. Heel leuk en bijzonder en ook nog comfortabel. Is toch wat anders dan met een kinderwagen voor je neus over straat lopen.

Woensdagmiddag stond er weer Family Support op het programma samen met Elise, Carole en Yvonne. Erg gezellig weer. We hebben van alles gedaan.. Schommelen op een eigen gemaakte schommel in de boom, kleuren, touwtje springen, voetballen enz. Mijn haar was na afloop een mengelmoes van zand, vlechtjes en knopen. Maar dat is het waard. Het is zo duidelijk dat de kinderen zoveel plezier hebben in die twee uurtjes ‘vrije tijd’..

Woensdagavond nog een uurtje in de keuken gestaan, om een overheerlijke ‘Dutch’ Apple Pie te maken voor de verjaardag van Elise donderdag! Donderdagmorgen nog in alle vroegte de kamer en een gedeelte van het huis versiert met slingers en ballonnen.

Mijn eerste project donderdag was samen met de jarige job en het was Home Based Care in de wijk Dambwa. Na eerst een half uur te hebben gewacht op onze begeleider konden we eindelijk beginnen. Wat bleek.. we konden eerst nog een half uur lopen voordat we bij de eerste cliënt waren. We hebben die ochtend zes cliënten gezien en konden daarna nog weer een uur wachten tot we werden opgehaald door onze chauffeur Patrick. Het was dus een erg relaxte ochtend.

Donderdagmiddag was het dan toch echt weer tijd om een bezoekje te brengen aan de gevangenis. Dit keer samen met Lisa en Sophia. De bewaker vond het helemaal leuk om me weer te zien net zoals de gevangene zelf. Nou jongens, ik vond het ook erg leuk.. haha! NOT! Maar goed, het gaat om het goede doel hé!.. Dus hebben we weer een top presentatie gegeven. Nog maar twee te gaan, en dan kunnen de gevangen een test doen. Kijken of ze wel hebben opgelet natuurlijk.

Na de projecten hebben we de overheerlijke ´Dutch´ Apple Pie aangesneden! Echt meesterlijk gewoon. Jullie hebben nog nooit zo´n lekkere taart gehad jongens! Het was echt een succes ook de andere vrijwilligers vonden het amazing!!!

Vrijdagmorgen stond er weer Home Based Care op het programma dit keer in de wijk Nikatindi. Elise en ik waren ook vandaag weer een team. Gezellig hoor, zo samen met elkaar een beetje van huisje naar huisje slenteren. Elise was al eerder in deze wijk geweest en wist zich een aantal cliënten te herinneren. Het was dan ook goed om te zien dat ze echt de adviezen hebben opgevolgd en dat het soms zelfs beter met ze ging. Ook was er een kindje van een jaar of twee met een waterhoofd. De vraag wat we hiervoor konden doen.. uhms.. niks, sorry! Het enige wat we hebben kunnen adviseren om naar de kliniek te gaan voor verder onderzoek en behandeling. Dit voelde erg oneerlijk allemaal.

Om deze week mooi af te sluiten hadden de managers bedacht dat ik nog wel een middagje kon gaan ´Farmen´.. Erg leuk jongens! Gelukkig weer samen met Elise en Sophia. En ik moet zeggen dat het niet z´n hel was als afgelopen maandag. Ik vond het eigenlijk best gezellig. We hebben ook meer gekletst en echt hele interessante gesprekken gehad met de farmer dan dat we hebben gewerkt. Dus dit keer geen blaren voor mij!..

Het weekend vooral veel aan het zwembad gelegen en lekker gerelaxt. En gezellig uit eten geweest met de hele groep. Want dit weekend vertrekken er zes mensen dus moest er nog even met z’n alleen getoost worden op een top tijd hier met elkaar.
Vanavond gaan we naar de Victoria Falls. Dan is het volle maan dus ben erg benieuwd. Ik heb er zin in.

Voor nu ajuus en tot later..

xx